akdeniz masalı

gözlerimle açmak istiyorum bir pencereyi.
akdenize açılan beyaz çıtalı bir pencere.
pencere denize,akdenize açılsın istiyorum.
pencereyi açıp atlamak istiyorum.
serin,yemyeşil bir suya atlamak istiyorum.
uyuşmuş bacaklarım suyun soğukluğunu hissetsin istiyorum şiddetlice.
ben atlarken rüzgar essin,kuvvetli bir rüzgar essin istiyorum.
yemyeşil ağaç toplulukları geçsin yanımdan.
koyu yeşil portakal ağaçları.
yemyeşil dağları geride bırakıp suya ulaşayım.
yeşil,mavi sulara...
içinde yemyeşil bir dünyanın olduğu akdenize.
serin ama çok serin bir suda nefes almalı bedenim.
ellerim ve ayaklarım hiç hareketsiz ilerlemeli bu suda.
dalgalar beni derinliklere ta derinliklere taşımalı.
suyun içinde başımı kaldırmalı ve güneşin bir ışığını görmeliyim.
sonra dalgalrın beni götürdüğü yere gitmeli, savrulmalıyım.
denizin en dibinde durmalıyım.
oksijensiz kalmalı ve derin upuzun bir uykuya dalmalıyım.
denizin dibindeki o yumuşak toprak yani kum tanecikleri örtmeli bütün vücudumu.
açıkta kalan yerlerimi deniz canlıları yemeli.
oracıkta bir kum taneciği öbeği haline gelmeliyim.
dalgalar bu kum taneciği öbeğini , yani beni yavaş yavaş atlas okyanusuna taşımalı.
kıyı kıyı dolanmalı, oyalanmalıyım akdeniz de .
önce beyrut a sonra tel aviv e uğramılıyım.
daha sonra iskenderiye de biraz dinlenmeli bu kum taneciği öbeği.
iskenderiye den sicilya ya kadar savrulmalı tunis e varmalıyım.
oradan oran a geçmeli ve cebelitarık tan atlas okyanusuna geçiş yapmalıyım.
atlas okyanusunda bir katil balinanın bir sırt yüzgecinde serin uçsuz bucaksız sulara atılmalı ve kaybolmalıyım.
MERVE ARCASOY

ŞEHİR

‘Bir başka ülkeye,bir başka denize giderim,’dedin,
‘bundan daha iyi bir başka şehir bulunur elbet.
Her çabam kaderin olumsuz bir yargısıyla karşı karşıya;
-bir ceset gibi- gömülü kalbim.
Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem ,nereye baksam ,
Kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün,
Boşuna bunca yıl tükettiğim bu ülkede.’

Yeni bir ülke bulamazsın,başka bir deniz bulamazsın.
Bu şehir arkandan gelecektir.Sen gene aynı sokaklarda
Dolaşacaksın.Aynı mahallede kocayacaksın;
Aynı evlerde kır düşecek saçlarına.
Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda.Başka bir şey umma-
Bineceğin gemi yok,çıkacağın yol yok.
Ömrünü nasıl tükettiysen burada,bu köşecikte,
Öyle tükettin demektir bütün yeryüzünde de.
KONSTANTİNOS KANAVİS
Çeviren:CEVAT ÇAPAN