ÖLMEK OLMAZ BU ZAMANDA

Bildiğimden daha erken öleceğim artık.
Biliyorum bunu.
Ben uçuyordum Boğaz’ın üzerinden
Beni vurduklarında kanadımdan.
Habersizce uzaklaşıp yeni yerler
Keşfetme peşindeydim.
Küçüktüm, çok küçüktüm.
Gittiğimde.
Bir odanın içinde buldum kendimi.
Ağaçtan bir asmakatın altında
Bir masa, bir sandalye verdiler.
Oku dediler.
Elimden tutmadılar ki
Bıraksınlar.
Asmakata çıkmak için
Çam ağacından bir merdiven
Vardı.
Düşmemelisin dedim her defasında.
Korktum bazı geceler,
Cinlerden, rüyalarımdan.
Bazen gördüm sizi yatağımın yanı başında.
Sadece küçük sanrılardı yanıma
Gelenler.
Şimdi anladım ki
Zaten benim kanadım yaralıymış doğduğumda.
Kirlenmiş benim çocukluğum
Aldatılmışım çok küçükken.
Anılarım kapkaraymış benim.
Oysa ben bembeyaz sanmıştım.
Aldatılmış bir çocukluğum varmış.
Şimdi beni aldatacakları bekliyorum.
Alıştım bu eve, bu masaya, sandalyeye.
Aldatılmaya da alışırım.
Gitmek ve gelmek benim yaşamımmış.
Yaşam olmayan gitmemek kalmamakmış.
Artık çok daha yakın toprak.
Bu sefer kimseyi istemiyorum yanıma.
Aksine tek gideceğim.
Yıkanmışım ben zaten.
Hazırım çoktan.
Beyazımı versinler üstüme.
Karanlık değil yerin altı.
Karanlık olan sizsiniz,
Beni aldatanlar.
Mutlu sanırsınız belki beni
Belli etmem belirsizliğimi
Dua ederim her gece affetmek için sizi.
Erdem ben de ne gezer
Affedeyim sizi?
Kandınız numaralarıma.
Çattım kaşlarımı, bağırdım.
Büyüdü sandınız.
Her Kabataş motorunda ağladım içimden.
Karşıya geçerken karşıma aldım sizi.
Bekledim aramanızı.
Kimse aramadı beni,
Kanadım kırıktı ya uçamazdım artık.
Bir uçak aldı beni götürdü.
Artık dönmek için tek kanadım yetmez.
Uçak da kalkmayacakmış.
Gelmeyeceğim ben.
Koca şehir küçüldü bir anda.
Hapishane oldu cennetim.
Gelmek ve gitmek meziyetti ya bana,
Eziyet oldu gelişim.
Mektuplarım vardı, resimlerim,
Kitaplarım vardı, yazılarım
Bekleşen odada.
Okul çocukluğum vardı odada.
Bıraktım hepsini, unuttum.
Bir kızım vardı,
annesiz kalan en başından.
Terk edilmeye alışmıştı nasılsa.
Aldatıldı o da benim gibi.
Anlamaz sandılar.
Oysa akıllıydı hepimizden.
Ellerin ayakların yoktu bizim gibi.
Konuşamazdın da.
Aldattılar seni.
Konuşamazdın ki sen.
Aldatmak kolaydı,
hele gitmek çocuk oyuncağı.
Haklıydım en başından.
Haklıyım hala.
Neşeli bir dudak çevirip
Hiçbir şey olmadı
Dedim düşününce.
Hiçbir şey olmadı.
Uyudum uyandım,
Ben hep buradaydım.
Bir talgo dağlardan aşırır beni
Bir dahakine
Getirir bir uçak beni
Kanatsızım diye.
Bir şey olmaz bana.
İlaçlarımı alırım yanıma.
Sabahları koyarım elimi karnıma.
Bir şey olmaz bana.
Ölmek olmaz bu zamanda.

MERVE ARCASOY