9 Temmuz 2008 Çarşamba

insan illaki mutsuz olduğunda mı yazı yazar?
bazen öyle garip bir duygu sarıyor ki insanı mutlu olmaktan korkyorum, bunu kendimden bile saklıyorum.
burası o kadar güzel ki...
insanlar o kadar canlı ve insan ki...
şanslıyım diyorum kendi kendime. neden şanslıyım?
en azından şöyle düşünelim 3500 öğrenci kabul eden bir üniversitede okuyorum ve bunu hissediyorum ve eminim ki o 3500 öğrencinin benim ülkem kadar güzel bir ülkesi yok. ^^başka İstanbul yok! Öğrenin bunları !^^ der babam, gerçekten de başka bir İstanbul yok. insanların tıpkı bir sevgili gibi kendilerine ait olduğunu hissettiklerri memleketleri ve vatanları yok. öyle güzel bir yer ki burası...her semti , her sesi, her adımı bir başka... anlatılamayacak kadar güzel.
şarkıları, insanları, kokuları o kadar ilgi çekici ki...o kadar özeliz ki ve her bir birey olarak öylesine bulunmazız ki işgallere maruzuz her zaman.
hep kıskanılmak...dinimizle, dilimizle, müziğimizle, unutkanlığımızla hep kıskanılıyoruz.
ve herkes herşeye rağmen hep birlikte.
çok basit bağlantılar kurabilirim size dinimizle ilgili.mesela diyebilirim; tanrı bizim dinimzden başka bir din neden yollamadı tekrar? çünkü o en yeterli olanı ama ama anlayana... peki bu meşhur sezar nerede yetişmiş? zamanında françois 1 i kim kurtarmış? ya Muhteşem Süleyman? ya Nuri Bilge Ceylan? ya Ahmet Kaya Pere la chaise mezarlığında yatan Moliere in yakınlarında ?
ne bileyim yüzlerce sebep işte... öyle bıyık altından gülmek geliyor ki insanın içinden... evet biz Türkiye Cumhuriyeti'inde yaşıyoruz ama Osmanlı ölmedi ki..hala çok uluslu ve inadına beraberiz. evet asarız da keseriz , barbarlık mı ?
ta kendisi sizsiniz :) bizden ancak insanlık öğrenebilirsiniz . siz harry potter ayinlerinizle çok muhterem hristiyanlar bizleri terörist ilan ettiniz müslümanız diye. terör ispanya da da var, italya da da, almanya da da. evet fransa da yok çünkü o rahat ve tembel toplum grev yapmaktan güçsüz teröre el uzatamıyor maalesef. ingilizleri saymıyorum bile :) gökyüzünde güneşli bir gün aramaktan teröre vakit kalmıyor.
bizler doymuşuz belki de birçok şeye. bizim bayramlarımız var et yediğimiz ve tatlının dibine darı ektiğimiz. meyhanelerimiz var içmekten sarhoş olduğumuz. danslarımız var adlarını unuttuğumuz. olağanüstü bir müziğimiz var hem anlamlı hem de sanat olan.ne bileyim biz sizin gibi ortalığa düşmeyiz ama biz hem dünyanın bütün kadınlarından güzelizdir hem de adabımızı biliriz. ve de erkeklerimiz sadece sizler gibi değil erkek baba olabilirler. bizim guatemaldan getirlimiş kahvelerimiz yoktur sabah kahvaltısında içtiğimiz. bizler rize çayı içer, kaçak çayı ise harmanlar içeriz.
yani diyeceğim bu boş kafalı sanatçık fransızlar, hani şu french fries, french kiss, french haute couture falan feşmekanın sahipleri bizim kenarımızdan geçemez.
avrupa birliğine girip de bu küreselleşmenin bir parçası olmamalıyız biz. çünkü biz insanız ve insan iş gücünü ayaklar altına alıp starbucks peçetelerine doğayı koruyalım yazamayız. siz isterseniz seda sayan la dalga geçen ama insan olmak böyle bir şey, siz anlamazsınız. e burada da müslüman olmanın cilvesini görmek mümükün ama tabi faslılar gibi fransızca konuşup bayramlarda camii de sabahlamayız biz :)
biz Türk'üz .yapılacak tek şey var sizler için: korkun bizden :)

MERVE ARCASOY

Hiç yorum yok: