24 Mayıs 2009 Pazar

Jacques Brell Anısına

BAYIM

Önce değil ama ilkin o var
Hani o esmer olan
Duvarımsı hatları olan
Hani şu küt burunlu
Ve cahilce olanı
Bayım o o kadar çocuk ki
Kendini yeni keşfediyor
Onu affediyorum
Bayım sinirlerimi bozuyor
Ona şeker veriyorum bana kanıyor
Bayım alın onu başımdan
Söylemiyor ama beni seviyor
O da beni seviyor biliyorum bayım biliyorum

Sonra o var, bayım o çok güç
Çok huysuz ve kısa olanı
İnsanı korkutan ve susatan cinsten
Susuyorum bayım onunlayken
Konuşamıyorum bazen
Bayım kahkaha atıyor o, biliyorum az gülüyor
Gibi yapıyor ama ölüyor
Bazı sabahlar sevinirdim bayım, onun huysuz yüzünü göreceğim diye
Bayım onu artık hiç görmüyorum
Gördüğümde heyecanlanıyorum ama belli etmiyorum
Bayım ona bir şey olmasın, o en çok yaşamış olanı
Benden bir şey saklıyor biliyorum
Bayım o beni seviyor, belli ediyor sonra benden kaçıyor
Bayım onu sevmiş olabilirim, onu özlüyorum.

Bundan sonrası olmadı bayım.
Birinden biri olabilir diye düşledim bayım
Düşlerim korkunçlaştı
Bayım sizden saklamıyorum, ilki beni değil başkasını seviyor
Sonra gelense acıdır ki kimseyi sevmiyor ama biliyorum bayım
Beni sevebilir
Bayım onunla yatağımı mı paylaşayım?
Sevilmek için sevişmek şart mıdır bayım
Özür dilerim ama utanmıyorum
O çok yaşamış olanı ve biliyorum beni sevebilir
Bayım lütfen söyleyin ona beni unutmasın

Hiç yorum yok: